آخرین اثر اُس شجریان

کلنگت را زمین بُگذار

که من بیزارم از دیدارِ این سرتیز نا فرجام

کلنگ دستِ تو یعنی صدایِ آه و آهن

من اما پیشِ این اهریمنی ابزارِ چاه کن

نیایم جز به زورِ پول

دلاری لبریز ز مهرِ دوستی با دشمن

 زبان آه و آهن

زبان خشم و خون ریزی است

زمانِ خوابِ چنگیزی است

بیا ، بنشین ، بنوش ، بشنو سخن ، شاید

ندای سلطانیَت راه در قلبِ تو بگشاید

برادر! گر که می خواهی مرا ، بیا بنشین برادر وار

کلنگت را زمین بگذار

کلنگت را زمین بگذار تا از چشم تو

این پیرِ سَگ کُش چون جوانی برون آید

تو از آیینِ اسرائیل چه میدانی؟

اگر پول را باراک داده

چرا باید تو بستانی؟

چرا باید که با یک ضربِ شستی ، این پیرِ بی غیرت را

به آخ و اوخ بکشانی؟

گرفتم پول در همه احوال چیز گویی

و حق با توست

ولی پول را _برادر جان_

به زورِ این زبانِ نافهم آهن وار

اگر این بار شد غیرتِ خواب آلوده ام بیدار

کلنگت را زمین بگذار ...